WACŁAW DYSZLEWSKI
Wacław Dyszlewski urodził się 12 września 1909 r. w Bolesławcu Hotyninie koło Kalisza. W 1920 r. podjął pracę nauczycielską w szkole powszechnej na Wilchwach. Tutaj zamieszkał w tzw. Starej Szkole. Uchodzi za najbardziej zasłużoną osobistość dla lokalnego futbolu lat 30.-50. XX wieku. Był przedwojennym działaczem KS Młodzież Powstańcza Wodzisław i członkiem Sokoła Wodzisław. W 1937 r. został kierownikiem szkolenia Podokręgu Rybnik. Był pierwszym w regionie szkoleniowcem posiadającym uprawnienia instruktorskie, a następnie trenerskie. Dyszlewski kurs instruktorski ukończył w Warszawie w lipcu 1939 roku. Jednak swoją wiedzę szkoleniowa mógł wykorzystać dopiero po wojnie. W okresie II wojny światowej pracował jako górnik, a potem jako murarz kopalniany w morawskiej Ostrawie. Autor kroniki Wilchw oraz kroniki klubowej Odry Wodzisław.
Na przełomie lat 40-tych i 50-tych był animatorem działalności szkolenia młodzieży w Kolejarzu Wodzisław. Trener Wacław Dyszlewski prowadził równocześnie treningi w Górniku Wilchwy i w Kolejarzu. Najbardziej znanym wychowankiem tego zasłużonego szkoleniowca jest Stanisław Oślizło, późniejszy zawodnik pierwszoligowego Górnika Radlin i Górnika Zabrze, reprezentant Polski. Spod skrzydeł Dyszlewskiego „wyfrunął” też inny znany ligowiec – Stanisław Dembowy.
Drużynę seniorską Kolejarza Wodzisław prowadził w sezonach 1956 i 1957, awansując do Klasy A. Następnie był trenerem Kolejarza w latach 1960-1963, aż do połączenia się Kolejarza z Górnikiem Wilchwy. Następnie trenował GKS Jastrzębie.
1956
W sezonie 1956 Kolejarz Wodzisław awansował po 4 latach do Klasy A. Klasa A była wówczas trzecim poziomem rozgrywek w Polsce. To awans spowodował konieczność budowy stadionu Aleja.
1957
W pierwszym sezonie po awansie, Kolejarz radził sobie nie za dobrze, musząc walczyć o utrzymanie do ostatniej kolejki. Wynika to z faktu, żę z powodu remontu boiska Kolejarz wszystkie mecze pierwszej rundy rozgrywał na wyjeździe. W rundzie rewanżowej grał za to wszystkie mecze u siebie. Ostatecznie udało się utrzymać zespół w Klasie A.
Po sezonie 1957 Dyszlewski rozstał się z trenowaniem seniorów. Jego miejsce zajął wybitny zawodnik przedwojennej Odry – Maksymilian Łuska.
1960/61
Po trzech latach Dyszlewski powrócił na stanowisko pierwszego trenera Kolejarza. Przez praktycznie cały sezon 1960/1961 Kolejarz Wodzisław okupował ostatnie miejsca w tabeli. Po rundzie jesiennej drużyna zajmowała 11 miejsce i miała 2 pkt przewagi nad ostatnią Polonią Niewiadom i tyle samo punktów co przedostania w tabeli Unia Krywałd.
W ostatnich 5 meczach Kolejarz wygrał cztery razy, inkasując 8 cennych punktów. Dzięki świetnemu finiszowi udało się utrzymać w Wodzisławiu A-klasę.
1961/62
8 miejsce po rundzie jesiennej i 8 miejsce na zakończenie rozgrywek w rybnickiej A-klasie. Takim wynikiem mogli pochwalić się młodzi zawodnicy Kolejarza Wodzisław w sezonie 1961/1962. Warto wspomnieć, że po 7 kolejkach drużyna zajmowała nawet 4 miejsce w tabeli.
1962/63
Lepszych czasów i awansu sekcji do klas wyższych KS Kolejarz nie dotrwał. Pierwsze ostrzeżenie przyszło po rundzie jesiennej sezonu 62/63, gdy młodziutka drużyna zajmowała 12 miejsce z 8 punktami. Po ostatniej kolejce Kolejarz Wodzisław zajął 12 miejsce w tabeli zdobywając 16 punktów, bramki 32-54.
Wskutek piętrzących się przed klubem trudności finansowych i kadrowych oraz braku opieki ze strony federacji kolejnictwa, następuje nowa reorganizacja sportu wodzisławskiego. Sezon 1962/1963 był ostatnim dla Kolejarza Wodzisław. To wówczas w 1963 roku doszło do fuzji Kolejarza z Górnikiem Wilchwy i od tego momentu nazwa zjednoczonego klubu brzmiała Górnik Wilchwy/Wodzisław. Po fuzji Dyszlewski przeniósł się do Jastrzębia, gdzie trenował tamtejszy GKS.