Pierwszy sezon na trzecim poziomie rozgrywek

III poziom ligowych rozgrywek piłkarskich w Polsce w sezonie 1964/1965 stanowiły rozgrywki lig okręgowych. Zwycięzcy 19 grup oraz 5 klubów, które zajęły II miejsca w swoich grupach – rozegrały dodatkowe eliminacje, w których zwycięzca każdej z 4 grup awansował do II ligi.

Przed nowym sezonem Górnik rozegrał szereg meczów sparingowych z renomowanymi rywalami. Wodzisławianie zmierzyli się z Ruchem Chorzów, Legią Warszawa, Pogonią Szczecin, Cracovią, Dębem Katowice, Slavią Ruda Śl. i Wyzwoleniem Chorzów, uzyskując w tych meczach dobre rezultaty. W trakcie sezonu piłkarze rozgrywali także międzynarodowe mecze towarzyskie z Banyasz Salgotarian (1:4), CSRS Sokolem Bystrzyca (2:3) i Sokolem Lutynia (2:4).

Wśród działaczy, zawodników i sympatyków drużyny olbrzymie napięcie. Drużyna zostaje zaliczona do grupy I, w której spotyka się z m.in. z Górnikiem Mikulczyce, Piastem Gliwice, Dębem Katowice, Slavią Ruda Śląska, Górnikiem Radlin, Górnikiem II Zabrze i Uranią Ruda Śląska. Inauguracyjny pojedynek z Górnikiem Lędziny kończy się sensacyjnym zwycięstwem wodzisławian 3:0, dla których bramki zdobywają: Majcherek 2 i Szyja 1.

Potem przychodzą porażki z Kochłowicami 0:1 i Knurowem 2:3. Następuje chwilowe załamanie się, ale zespół przezwycięża kryzys i przy komplecie widzów wygrywa w Wodzisławiu lokalne derby z Górnikiem Radlin 2:1. Na półmetku rozgrywek wodzisławianie zajmują dobre piąte miejsce, posiadając na swoim koncie 13 pkt oraz dodatnią różnicę bramek 25:19.

Po zakończeniu rozgrywek odbyło się Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze, podczas którego podjęto uchwałę o zmianie nazwy klubu na Górniczy Klub Sportowy Wodzisław, w skrócie GKS Wodzisław. Pod taką nazwą drużyna będzie występowała od sezonu 1965/1966.

Zespół zdobył 24 punkty i zajął 4 miejsce w lidze.

źródło: Złote Gody sportowego Wodzisławia 1922-1972

Kadra