O włos od bankructwa

Beniaminek II ligi został osłabiony przed sezonem. Do Niemiec wyjechał Wieczorek, z drużyny odszedł również Sławomir Paluch. Do Odry przyszedł bramkarz Piotr Urbańczyk.

Drużyna zaczęła sezon słabo. Po 7 meczach 3 punkty i Odra zamykała tabelę. Potem było trochę lepiej, ale po rundzie jesiennej drużyna miała na koncie 12 punktów i znajdowała się na dnie tabeli.

W przerwie zimowej wydawało się, iż Odra zakończy swój byt. Problemy finansowe pod znakiem zapytania postawiły możliwość dalszego uczestniczenia w rozgrywkach 1993/94. 16.11.1993 r. zwołano nadzwyczajne walne zgromadzenie Stowarzyszenia, które wybrało nowe władze.

Na czele wybranego wówczas zarządu stanął Ireneusz Serwotka, a w samym zarządzie zasiedli: Hubert Mołdrzyk – wiceprezes klubu, Eugeniusz Tatarczyk – sekretarz oraz członkowie: Józef Woźnica, Roman Wistuba, Stanisław Kowalski, Marian Oślizło, Janusz Wójcicki i Andrzej Dzierżęga. Później Józefa Woźnicę zastąpił Lech Litwora.

Zarząd stanął przed trudnym zadaniem postawienia klubu na nogi po wycofaniu się kopalni 1 Maja z finansowania klubu. Klub dzięki ich działaniom szybko wyszedł na prostą. Dzięki staraniom prezydenta Henryka Lewandowskiego powstał MOSiR, którzy zajął się remontem stadionu.

Kadra Odry przed rundą wiosenną osłabiła się o Witolda Wawrzyczka, a kadrę dziesiątkowały kontuzje. Do Odry przyszedł w przerwie zimowej Ponomarenko z drużyny Irpień Kijów oraz Andrzej Sala z Piasta Gliwice. Wiosna zaczęła bardzo udanie. Pierwszych 6 meczów bez porażki i emocjonująca walka o II-ligowy byt do samego końca. Odra zapewniła sobie utrzymanie w przedostatniej kolejce remisując u siebie z Chrobrym Głogów 0:0.

Pod wodzą szkoleniowca Franciszka Krótkiego Odra zajęła 13 miejsce w rozgrywkach drugoligowych. Królem strzelców zespołu z Wodzisławia został Hubert Szewczyk, zdobywca 6 bramek.

Po latach trener Franciszek Krótki tak wypowiadał się o zespole: „Młodzi zawodnicy, tacy jak Woś Paluch, Wawrzyczek w połączeniu z graczami doświadczonymi – Wieczorkiem, Sosną, Karwotem tworzyli bardzo silny zespół. Twierdzę, że gdyby ten układ się nie rozpadł i drużyna została trochę wzmocniona, to stać ją było na awans do I ligi.”

Kadra

Bramkarze
	Piotr Urbańczyk	22-0	07/11/1965
	Mirosław Karpiuk	12-0	12/01/1958
	Dariusz Czech	1-0	1973
Obrońcy
	Andrzej Sala	17-0	30/11/1965
	Tomasz Sosna	33-3	23/04/1970
	Tomasz Gajewski	13-0	1969
	Krzysztof Konarewicz	3-0	1971
	Mirosław Karwot	32-0	25/04/1959
	Jacek Lasota	11-0	1964
	Jerzy Wochnik	32-0	1969
	Dariusz Pawłowski	8-0	1970
	Piotr Sowisz	23-2	10/09/1971
Pomocnicy
	Ryszard Wieczorek	17-4	25/01/1962
	Jan Woś	26-4	17/02/1974
	Zbigniew Błąkała	14-0	1973
	Radosław Kożuchowski	5-0	1974
	Marcin Płaczek	18-0	1975
	Aleksandr Ponomarenko	7-1	1967
	Krzysztof Praszywka	12-0	1973
	Janusz Sobala	14-3	1968
	Vitalij Serbak	1-0	1971
	Tomasz Cielusek	2-0	1973
	Witold Wawrzyczek	17-3	22/05/1973
	Grzegorz Wisełka	25-4	13/03/1973
	Arkadiusz Bąk	3-0	1973
	Jarosław Wolny	31-3	1968
Napastnicy
	Marek Majka	11-2	05/01/1959
	Piotr Stępczuk	4-0	1971
	Hubert Szewczyk	16-6	31/05/1963
Sztab
	Franciszek Krótki	I trener	28.02.1995
	Bronisław Majcherek	asystent	14.02.1938
	Arkadiusz Liana, Marek Bies	masażyści
	Marian Bachorski	kierownik zespołu
Działacze
	Ireneusz Serwotka	prezes
	Henryk Kłosok	prezes honorowy
	Hubert Mołdrzyk	wiceprezes
	Eugeniusz Tatarczyk	sekretarz
	Stanisław Kowalski, Marian Oślizło, Lech Litwora, Jerzy Polok, Andrzej Dzierżęga, Roman Wistuba	członkowie zarządu
	Jerzy Knopek	kierownik sekcji
	Eugeniusz Kłosok	dyrektor
	Henryk Ptaszyński	rzecznik prasowy
	Henryk Bąkowski, Kazimierz Frąś, Andrzej Zając, Marian Beszterda, Ryszard Bienias, Stanisław Jakubowski	komisja rewizyjna